Na sedamnaestom Evropskom prvenstvu u nogometu odigrano je 50 utakmica
Ostala je još pedest i prva. Ona koja je bila cilj mnogih pa i sutrašnjih finalista Španije i Engleske
Odavno jedno finale velikog takmičenja nije tako ekstremno polariziralo nogometni svijet
Nogomet protiv Engleske! Otprilike to bi bio sukus svih diskusija koje se vode ne samo uoči finala, već od prve utakmice na Euru.
Engleska je po prognozama čitave nogometne javnosti uz Francusku važila za prvog favorita turnira. Kvalitetan igrački kadar, te finale posljednjeg Eura sa istim selektorom bili su samo neki su od aduta “Gordog Albiona”
Ipak sam start Evropskog prvenstva počeo je da unosi sumnju na potencijal Southgateove družine. Solidnih 15 minuta protiv Srbije, te blijede partije protiv Danske i Slovenije Englezima su donijele pet bodova i prvo mjesto u grupi, ali i puno briga i pitanja za njihovog selektora
U prvoj utakmici nokaut faze Engleze su čekali rasterećeni Slovaci koje su dvije minute nadoknade dijelile od sezancije i prolaska među osam najboljih
Još jednu blijedu, bezidejnu i slabu igru Engleske poraza je spasio Jude Bellingham škaricama u 94 minuti i golom koji je utakmicu odveo u produžetke
U dodatnih 30 minuta Englezi su ipak pokazali kvalitet te protiv iscrpljenih Slovaka golom Kanea došli do četvrtfinala.
U narednoj rundi čekala je Švucsrska koja je namučila Njemačku u grupi, a Italiju u osmini finala doslovno pregazila
Svi su bili složni u jednom. Englezi ako ponove igru iz prve četiri utakmice nemaju šansu
Ali Gareth Southgate je mislio drugačije. Ponovo je njegov tim gubio, stizao prednost, otišao u produžetke, a onda boljim izvođenjem penala stigao do polufinala
Sve to uz identičnu igru, bez puno kreativnosti, intenziteta, a o riziku da ne govorimo
Na posljednjoj stepenici do drugog uzastopnog finala Eura stajala je Nizozemska
Selekcija Rolanda Koemana također se nije proslavila na turniru, ali su svi očekivali da će “Oranje” pokazati svoj potencijal, dok su od Engleza svi digli ruke kada je dopadljiva igra u pitanju
Ipak Southgateu se jedna stvar mora priznati. Englezi nemaju igru, ali nemaju ni gubitnički mentalitet koji im je puno puta bio glavna prepreka na putu ozbiljnog rezultata kada su čak imali i igru
Upravo taj pristup da je važno pobijediti bez obzira na stil donio im je prvo izjednačenje, a onda i još jednu pobjedu u nadoknadi te ulazak u veliko finale, prvo van Engleske na velikom takmičenju.
Filozofija da je vlastiti gol najsigurniji kada držiš loptu u nogama Englezima je donijela rezultat koji je zapravo jedino mjerilo i ono što ce historija pamtiti, pogotovo ako dođu do samog kraja, a zato im treba još jedna pobjeda
Protivnik Engleske u finalu bit će selekcija Španije. Ekipa koja je do finala igrala mnogo atraktivniji i ljepši nogomet ne samo od Engleske, već od svih ekipa na Euru
Luis se la Fuente je odlično iskoristio ulogu favorita iz sjene, te ekipi lišenoj bilo kakvog imperativa nametnuo slobodan, napadački stil igre koji im je već na otvaranju donio visoku pobjedu nad Hrvatskom od 3-0, te rutinske pobjede nad Italijom i Albanijom i prvo mjesto u grupi bez primljenog pogodka
U osmini finala Španiju je čekala Gruzija koja je prva zabila gol španskoj odbrani na Euru. Ipak hrabra igra Gruzije omogućila je “Crvenoj Furiji” da iskaže puni napadački potencijal te su debitante na Euru ispratili sa četiri gola u mreži.
U četvrtfinalu čekali su domaćini turnira i prvi pravi test. “Visili” su Španci u produžecima prilično ali su dvije minute prije isteka 120 minute golom Merina došli do velike pobjede i plasmana u polufinale
Osim igre, Englezima se prigovara i dosta lakši raspored kojeg ruku na srce oni nisu sebi birali.
Tako je nakon Njemačke naredni protivnik Španije bila Francuska.
Međutim upravo na tom meču De la Fuenteova ekipa je pokazala snagu i kvalitet te nakon rano primljenog pogodka u samo nekoliko minuta preokrenula rezultat protiv fizički možda i najbolje odbrane u Evropi.
Način na koji su Španci iskontrolisali meč i priveli ga kraju, ne dopustivši “Trikolorima” gotovo ništa, zapravo na najbolji način oslikava dominaciju njihove reprezentacije na čitavom turniru.
Igra zasnovana na presingu, okomitoj i direktnoj igri sa dva tinejdžera (Yamal i Williams)na krilima i iskusnim igračima u sredini veze i napada (Rodri i Morata) uz dva Iznenađenja Olma i Cucurelliu od Španije je stvorila stroj koji djeluje moćno i nepobjedivo
Stroj u kojem su svi ostali igrači precizno određene karike sa jasnim ulogama
Finale će nam ponuditi sudar dvije filozofije, dva pristupa igri, ali dati neke odgovore
Da li se Engleska zaista provukla do finala ili je igrala samo onoliko koliko treba?
Da li je moguće istovremeno igrati za publiku i osvajati trofeje u slučaju Španije.
Vraća li se nogomet kuci, ili trofej ide u ruke ekipi koja je pokazala najviše od početka turnira?
Odgovor ćemo dobiti sutra u Berlinu
